Fiber Optik Sonlandırma Nedir?

Sonlandırma, fiber optik kablonun ucuna aktif cihazlara veya patch panellere bağlantı sağlayacak bir konnektör takılması işlemidir. Yöntem seçimi kayıp değerleri, maliyet ve uygulama süresini doğrudan etkiler.

Sonlandırma Yöntemleri

1. Epoksi/Polish Yöntemi (Geleneksel)

Fiberin konnektör ferulüne epoksi yapıştırıcı ile sabitlenip ardından polish (parlatma) işlemi yapılması.

Avantajlar: En düşük kayıp (0.1-0.2 dB), düşük malzeme maliyeti
Dezavantajlar: Uzun süre (10-15 dk/konnektör), beceri gerektirir, fırın/UV lamba gerekli
Kullanım: Fabrika ortamı, yüksek hacimli üretim

2. Field-Installable / Mekanik Konnektör

Saha koşullarında hızlı montaj için tasarlanmış, önceden polish edilmiş ferül içeren konnektörler.

Avantajlar: Hızlı (2-3 dk), özel ekipman gerektirmez
Dezavantajlar: Kayıp biraz yüksek (0.3-0.5 dB), birim maliyeti yüksek
Kullanım: FTTH, acil onarım, az sayıda sonlandırma

3. Fusion Splice-On Konnektör (SOC)

Fabrikada polish edilmiş konnektörlü pigtail'in fibere füzyon ek ile bağlanması.

Avantajlar: Düşük kayıp (0.1-0.15 dB), güvenilir
Dezavantajlar: Ek cihazı gerekli, ek noktasında mekanik zayıflık
Kullanım: Profesyonel kurulumlar, veri merkezleri

4. Pigtail Sonlandırma

Hazır konnektörlü pigtail'lerin fiberlere füzyon ek ile bağlanması. SOC'ye benzer ama daha uzun pigtail boyları kullanılır.

Konnektör Tipleri

LC: En yaygın, küçük form faktör, veri merkezi standardı

SC: Push-pull mekanizma, FTTH ve telekom

FC: Vida bağlantı, test ekipmanları

ST: Bayonet kilit, eski LAN uygulamaları

MPO/MTP: Ribbon fiber, yüksek yoğunluk

Polish Tipleri

PC (Physical Contact): Standart, düz yüzey

UPC (Ultra PC): Daha düşük geri dönüş kaybı, mavi renk kod

APC (Angled PC): 8° açılı, en düşük yansıma, yeşil renk kod, FTTH/CATV standardı

Fiber Optik Sonlandırma Teknikleri: Konnektör ve Pigtail Uygulamaları